archief

Uit de archieven de oprichtingsbrief (helaas geen exacte datum) .

Zoals we kunnen concluderen is het jaar 2014 ons geboorte jaar. Zoveel is er in 10 jaar tijd niet veranderd, ook niet qua contributie!

week 21

Beloofd is beloofd.

Vorige week heb ik het een en ander verteld over mijn cruise naar het Panamakanaal (zie eventueel de column in het hoofdstuk archief) en nu  het vervolg zijn mijn ervaringen op het schip zelf.

De "Nieuw Amsterdam" is een schip van de Holland Amerika lijn. Een van oorsprong Nederlandse maatschappij en nog steeds varende onder een Nederlandse vlag. De maatschappij is momenteel onderdeel van een Amerikaanse onderneming.

De trip van Fort Laudersdale naar Vancouver duurde 21 dagen. Daar zitten ook veel zee dagen bij waarbij je dus alleen maar water, water, water en nog eens water ziet. Aan boord is, behalve eten, ook veel te doen. Voor ieders smaak en interesse wordt er wel iets georganiseerd en anders ga je bij een van de 2 zwembaden languit liggen "bakken", je moet toch wel een cruisekleurtje mee naar huis nemen.

Er zaten ongeveer 2250 passagiers aan boord met ongeveer 1500 bemanningsleden. De crew bestond voornamelijk uit personeel uit Indonesië, die echt hun uiterste best doen om het een ieder naar de zin te maken.

De passagiers waren voornamelijk Amerikanen met hier en daar wat Canadezen en Chinezen. Die Amerikanen is een apart verhaal. De meeste Amerikaanse mannen waren redelijk succesvol in hun werkzame leven en dat is te constateren aan hun BMI. Duidelijk waarneembaar is dat ze geen last hebben gehad van een toeslagenaffaire. De Amerikaanse vrouwen daarentegen zijn te verdelen in 2 groepen. 1 groep (over het algemeen weduwe of gescheiden) heeft dankbaar gebruik gemaakt van de creditcard van (ex)manlief  en heeft veelvuldig een bezoek gebracht aan de dokter Rossi's in een privékliniek en lopen nu als een overjarige Barbie te paraderen. Een andere grote groep voelt die behoefte niet zo en heeft andere genoegens in het leven gevonden en laat daarmee zien dat de opwarming van de aarde geen invloed heeft op de zwaartekracht van hun lichaam.

In die massa waren er ongeveer 20 Nederlanders maar, bijna niet te vinden, daar heb je geen contact mee.

Al met al, dit is mijn 4e zeecruise, zeker de moeite waard om als de RABO tenminste een beetje mee werkt, uit te zien naar de 5e.

Dan de afgelopen badminton week. Hoogtepunt was weer de afsluitingslunch (weliswaar een week eerder) die weer voortreffelijk georganiseerd is door onze Mies met de medewerking van de dames van de Rietschoot. Een bijzondere verrassing was het videobezoek van Huib uit Indonesië waar hij met zijn vrouw aan het oefenen is om een goede opa en oma te zijn.

Inmiddels is ook het schema voor volgend seizoen vastgelegd en hebben Jos en ondergetekende zich bezig gehouden met het vast stellen van het nieuwe contributie bedrag.

Deze gegevens zullen we in een volgende Mepper bekend maken, dan hebben we de definitieve bevestiging van de zaalhuur beschikbaar.

Tot die tijd nog even geduld en volgende week de allerlaatste speeldag en de warming-up daarbij zal worden geleid door Adri. Dus een extra reden om te komen.

Tot zover deze week.

 

@

 

Week 14

Mijn vorige column werd gesloten met de mededeling dat ik mijn zwart geld ging opmaken op een cruise. Ik kan je mededelen dat dat aardig gelukt is, sterker nog zelfs van mijn wit geldpotje is aardig de bodem in zicht geraakt. Maar het was in ale opzichten volledig de moeite waard.

Begonnen op Schiphol met een vlucht naar Atlanta om daar over te stappen naar Fort Lauderdale in Florida. Daar ingescheept op de "Nieuw Amsterdam" waarna de cruise begon met een bezoek aan Grand Turk and Caicos, een paradijselijk eiland in de Caribische Zee, vervolgens Aruba, Columbia waarna de doorgang van het Panamakanaal plaats vond. Daarna werd El Salvador aangedaan, Mexico, San Diego en het eindigde via Victoria Canada in Vancouver.

Vandaar het vliegtuig weer naar Amsterdam maar dat lukte niet helemaal. Of liever gezegd helemaal niet. Toen we al ingecheckt hadden, plaats hadden genomen en wachtten op het vertrek kregen we de mededeling dat wegens niet op korte termijn te repareren motorstoring de reis geannuleerd werd. Dus uitstappen en je koffer weer van de band halen. De KLM zou zorgen voor een overnachting en dat is om 2 uur 's nachts (!) gelukt.

De volgende dag gelukkig de mededeling dat het vliegtuig weer in orde was en alsnog, 24 uur later, naar huis.

Thuis gekomen 3 weken kranten doorgenomen, je wilt tenslotte weten wie je allemaal overleefd hebt, en weer overgegaan tot de orde van de dag alsof je nooit weggeweest bent.

In de tussentijd is ook de inschrijving voor het nieuwe seizoen ingeleverd met de mededeling dat de zaalhuur na vele jaren , iets is verhoogd.

Wat dat inhoudt voor de contributie zal binnen niet al te lange tijd , na het rekenwerk van Jos, bekend worden gemaakt. Veel zal ook afhangen van het aantal Meppers. Dus wanneer je het voornemen hebt om volgend jaar je energie ergens anders te uiten, geef dat dan even door.

Wel kunnen we alvast meedelen dat we dinsdag 2 september beginnen en, met een onderbreking op  23 en 30 december, doorgaan tot en met dinsdag 26 mei.

Tijdens mijn afwezigheid heeft Mies nog voor haar vakantie, onze afscheidslunch (20 mei, aansluitend op het badmintonnen) geregeld waarvoor je je  al hebt aangemeld. Is daar door een onvoorziene omstandigheid, iets tussen gekomen meldt dit dan even bij Mies zodat we niet met met een overbodige stoel (en daaraan gekoppeld een rekening) worden belast.

Voorlopig even genoeg voor deze week.

Volgende week probeer ik het en ander te vertellen over mijn ervaringen van zo'n zeecruise.

Tot later.

 

@

 

 

Week 13

Naarmate je ouder wordt slopen de vaste gewoontes in je doen en laten er steeds meer in.

Enerzijds omdat je je daar prettig bij voelt, anderzijds gaat een en ander zonder dat je er eigenlijk goed bij nadenkt.

Zo is de zondagochtend bij mij een vast ritueel. Tussen 10 en 11 wakker worden (!)  dus ontbijten wordt vanzelf brunchen. Ook dat is een vast stramien. 2 spelt steenoven afbakbroodjes, dat zijn 4 halve, 2 met oude kaas (kan niet oud genoeg zijn) en 2 met verse vleeswaren. Daarna 2 beschuitjes, 1 met honing en 1 met appelstroop en tot besluit een zacht gekookt ei (2 minuten en 35 seconden). Dit gelardeerd met een verse jus d 'orange  en een mok thee.

Dit is allemaal een aanloop naar het volgende ritueel, om 11 uur begint de Harry Mens show, Business Class, en daarna Buitenhof en dan hoop ik op mijn favoriete presentator Maaike Schoon. Niet de beste presentator maar wel de meest charmante. Nooit te betrappen op harde journalistieke vragen maar wel altijd met een vriendelijk en guitig gezicht.

Maar eerst dus Harry Mens met zijn Business Class. Het is echt ongelooflijk hoe het mogelijk is dat een producer zo'n uitgelezen assortiment niets zeggende personen bij elkaar kan krijgen (en dan wil ik Willem van Hanegem er beslist niet onder rekenen) die voor een kleine €10.000 voor zo'n 8 minuten hun sprookje mogen vertellen en daarna weer lekker plaats nemen en je mond dicht houden. Waar ze allemaal vandaan komen? Ik heb geen flauw idee maar ik weet zeker dat ik bij niet een een 2e hands auto zou kopen en ik na het hand schudden mijn ringen zou natellen. Waar dit op gebaseerd is? Geen enkele verantwoorde onderbouwing maar noem het maar een onderbuik gevoel.

Het summum was echter afgelopen zondag toen er weer een of andere charlatan aan tafel bij Harry mocht verschijnen om zijn wonder gel te introduceren, een verjonging gel voor mannen geproduceerd uit het sperma van zalmen. Je leest het goed; uit sperma van zalmen.!

Dan moet je toch wel enorm veel lef hebben om daar mee naar buiten te komen. En als klap op de vuurpijl demonstreerde Mister Zalmsperma het goedje op het gezicht van onze Harry die daarbij zo verheugd keek alsof hij een dubbel spontaan orgasme kreeg.

Dan ga je je toch afvragen wie in hemelsnaam zoiets nog serieus neemt, hier €10.000 voor over heeft en tot besluit wie hier nog naar kijkt.

Nou ik dus op zondagochtend.

Trouwe lezers zullen me enige weken moeten missen, ik ga mijn zwarte geld opmaken tijdens een cruise. Wanneer de verbindingen meevallen probeer ik je op de hoogte te houden van mijn bevindingen maar voorlopig tot 6 mei.

 

@

 

 

Week 12

Soms word je weer eens  ludiek met je neus op de feiten gedrukt, ook al is het een minder prettige gelegenheid. Wat is namelijk het geval. Voordat ik naar de Rietschoot ga lees ik altijd even de koppen van het nieuws in de krant, pak de stripverhalen even mee en sla ik ook snel een blik op de overlijdensadvertenties en denk dan "die heb ik ook weer overleefd".  Maar wat afgelopen dinsdag mij opviel was de kop boven een rouwadvertentie en laat dat nu exact de kop zijn waarmee Mart de kleedkamer binnen kwam: "Zo lang de dood bestaat benne je je leven niet zeker". Het betreft hier ene Jaap Bakker, ik ken hem totaal niet maar ik denk een echte West-Fries. Zo'n "heading" zet je wel even aan het denken maar, zo is het leven nu eenmaal, je gaat weer snel over tot de orde van de dag.

En die orde was het gegeven dat we exact 4 banen vol hadden dus een bewust "toevallig" zwart pionnetje pakken was niet mogelijk. Verheugend is ook te zien het gemak waarmee onze 2 nieuwe Meppers geïntegreerd zijn. We misten dinsdag alleen onze 2 Jay's, Joke en Bert.

Na afloop was het inderdaad even afkicken; niks lekkers bij de koffie, sterker nog,  zelf je koffie betalen!

Om dan maar meteen ook een gerucht de kop in te drukken; er gingen  verhalen rond dat we moesten verhuizen naar de woensdag. Wees gerust, dinsdag blijft ONZE dag. Misschien dat de zaal nog tot 10.00 uur verhuurd wordt, wat inhoudt dat we weer zelf de netten moeten plaatsen en/of dat de zaal na 11.30 uur door anderen bezet gaat worden maar dat heeft geen invloed op ons gebruik.

Intussen is Mies druk bezig met het regelen van onze "einde seizoens lunch" op  20 mei en ook dat ziet er weer veelbelovend uit.

Kortom er is van alles gaande binnen ons clubje zodat ik met een gerust hart kan afsluiten met het gezegde: "blijf gezond en tot volgende week".

 

@

 

 

 

week 11

Dat waren dan wel 2 roerige weken achter elkaar. 2 nieuwe meppers die na een proefsessie besloten om onze groep te verblijden met hun komst. Welkom Rob Pikaar en Marijke van Veelen.  En dan hebben we het nog niet eens gehad over 3 weken met koffie en wat lekkers erbij van respectievelijk Rob, Rob en Ed. Dat wordt afkicken volgende week.

Als toetje kwam dan ook nog de mededeling van Mies dat we 20 mei na afloop van het badmintonnen gaan lunchen waarbij de knip thuis mag blijven. We rekenen natuurlijk op een ieder. Huib is helaas (dat helaas geldt natuurlijk niet voor hem zelf!) dan bij zijn zoon en schoondochter in Indonesië om zijn eerste kleinkind te verwelkomen.

Tussen al mijn belastingaangiftes door kwam ik in gesprek met een oud schoolgenootje uit de 60er jaren toen ik nog op het PCC zat. We kregen het over de periode van de brommers uit die tijd. Ik weet nog heel goed dat je 2 categorieën had, de "kickers"die voornamelijk op een Puch of Thomas reden en de "rockers" die een "buikschuiver"  hadden. De meesten reden op een "RAP Rocky" of een "Zundapp". Ik zelf had een "Typhoon".

Hoe ik daar aan kwam is een heel verhaal. In die tijd had ik "zware" verkering met Greetje, een meisje uit Akersloot. Zondags kwam ze naar Alkmaar en de laatste bus naar huis door de week ging rond 11 uur. Echter zondags ging de laatste rond 10 uur. Je raadt het al, typisch gemist dus. Ten einde raad vader Imming uit zijn bed gebeld om mijn Greetje (en mij natuurlijk) naar Akersloot te brengen. Een week later stonden we bij Peereboom op de Nieuwe Sloot om een brommer voor mij te kopen.

Wat ik me van die tijd ook nog herinner is dat er helemaal geen meisjes op een brommer zaten, behalve achterop dan.

Een bekende vorm van vrije tijds besteding was in die tijd om met je brommer, vooral op zondag met mooi weer, doelloos door de Langestraat scheuren en met z'n allen, de brommer tussen je benen, bij een bioscoop, die je toen nog had in de Langestraat, heel stoer in een groepje naar de meiden staan kijken en sjansen.

Nu noemen we dat "grensoverschrijdend "gedrag.

Maar ja, dat was toen.

Nu badmintonnen we op dinsdagochtend.

Wanneer je zelf nog leuke herinneringen uit die periode hebt en/of wilt reageren op deze column, onderstaand e-mailadres staat tot je beschikking en plaatsen we je reactie (of niet natuurlijk als je dat niet wilt).

Tot een volgende keer.

 

@

 

 

Reactie van Flip.

Leuk stukje Ed. Ik had ook een brommer. Een Beta (Italiaan) . Kon er een mand achter op zetten voor vlees rond tebrengen bij de klanten en inderdaad zondags heen en weer lopen door de Langestraat of s’avonds naar de bioscoop ( cinema-rex- victorie of harmonie)je had toen nog de film keuring van 18jaar ,maar er werd nooit gecontroleerd dus je zat weleens een film te kijken hoewel je nog geen 18 was. Grt flip

 

 

 

week 10

Soms is het badmintonnen een heerlijke uitlaat klep om alle ellende in de wereld even te vergeten. En er is nogal wat puin te ruimen momenteel. Soms denken wij dat het in ons landje een en al ellende is in Den Haag maar in Amerika kunnen ze er ook wat van!

Tenminste dat vinden wij. Ik denk dat heel veel Amerikanen uiterst tevreden zijn over Trump want hij komt op voor alle landgenoten en probeert alle buitenlandse invloeden te minimaliseren. Dat doet hij vanuit zijn zakelijke inzichten want op enige politieke talenten heb ik hem nog niet kunnen betrappen. Sterker nog, een grotere hork op het politieke front ben ik nog niet tegengekomen,

Maar ik had me ooit voorgenomen om in deze columns geen politieke praatjes te verkondigen dus stoppen nu.

Vanaf 1 maart beleven we de meteorologische lente, de "echte" lente moet nog komen.

Bijna ieder ochtend toch nog krabben op de voorruit van de auto. Ik hoor Rob al mompelen "ik merk helemaal niets van al dat gedoe over opwarming van de aarde".

Ik merk wel dat de griep epidemie voor een groot gedeelte aan ons is voorbij gegaan. Alleen Janny heeft al snotterend en proestend moeten afberichten. Toch blijft de ziekenboeg nog altijd minimaal gevuld. Jetty zal nog wel even afwezig zijn (zie bij de reacties), Mart komt de eerstvolgende keer weer spelen maar enige aanwas op de ledenlijst blijft gewenst, ook om de a.s. contributie op een vriendelijk peil te houden.

Voorlopig merken we nog weinig van de vergrijzing van Nederland.

Tot zover deze letters. Blijf gezond en tot  dinsdag.

 

@

 

 

Week 8

Er zijn soms momenten in het dagelijkse bestaan dat  die grijze massa in je hoofd even in verwarring raakt. Gelukkig niet zo vaak want anders is professionele hulp dringend gewenst c.q. vereist, maar onlangs werd ik toch aan het twijfelen gebracht over het fenomeen "tutoyeren".

Zelf ben ik nog opgevoed in het "U" tijdperk. Mijn vader en moeder moest ik gewoon met "U" aanspreken en waagde het niet om daar van af te wijken. Alle oudere personen, bekend of niet bekend, waren "U ", 

Op school, lagere of middelbare, was het ook een ongeschreven wet dat alle leerkrachten vanzelfsprekend tot de "U" groep behoorden.

Ergens in de 60er jaren is de klad er in gekomen, net zoals in vele ander zaken en ik heb daar heel enthousiast en fanatiek aan meegedaan!

Wat is dat nu geheel anders!  Ik hoor om me heen, ik woon in een "kinderrijke" buurt, dat kinderen, ongeacht hun leeftijd, hun ouders gewoon met de voornaam noemen. En wanneer je dan op een stil momentje daar uitleg over vraagt wordt eerst naar je gekeken alsof je van een buitenaardse planeet komt en vervolgens wordt  daar op geantwoord dat dat bij de hedendaagse "vrije" opvoeding hoort.

Onlangs moest ik ter controle naar mijn cardioloog. Mijn vertrouwde arts was er niet meer en was vervangen door een (zeer kundige) jonge dokter.

"Dag meneer Imming, ik ben Joke van Wonderen* ".

Nou sta ik niet zo snel met de mond vol tanden (O ja? Ja) maar ik weet dan niet hoe ik haar in dit geval moet aanspreken. Het kost me teveel moeite om haar, omdat ze zich voorstelt met haar voornaam, te tutoyeren. Ik doe dat dan ook niet.

Wat dit alles betreft hebben onze Oosterburen het een stuk makkelijker. Daar is bijna iedereen "Sie" en moet er heel wat gebeuren voordat je "Du" mag zeggen. Onze Engels talige hebben het nog makkelijker, daar is iedereen "You".

Wanneer ik dit alles nog eens op mijn gemak nalees vraag ik mezelf af of ik hier niet de boot gemist heb. Als hier een bevestigend antwoord op komt wordt het dan inderdaad tijd voor professionele hulp om de knop om te draaien of hebben meer generatie genoten dezelfde (of gedeeltelijk dezelfde) mening.

Eventueel commentaar of reacties naar info@rietschootmeppers.nl .

Fijne dag verder.

 

@

 

Reactie van Flip

 

Ik weet nog dat ik op de kegelclub kwam de jongste was. Ik moest ook er wennen om oudere met hún voornaam aan te spreken. Mijn klein kinderen zeggen ook je. Ik laat het maar zo.

Grt flip

 

 

Week 7/25

Eerlijker om te koppen met "Het waren de 2 weken wel".

Door drukte met bijscholen voor de belastingaangifte campagne en voorbereiding van mijn eigen invul schema, is het er niet van gekomen.. Bij deze dan meteen de tip, wanneer jij of naasten c.q. bekenden er tegen op zien om de aangifte 2024 te doen, ook voor toeslagen, overlijden, scheiden, aan-  en/of verkoop woning,  verhuizen, hypotheek wijziging, noem maar op, geef maar een seintje en ik kom (discreet) op bezoek.

Maar terug naar de sportzaal.  2 jarigen, keurig verdeeld per week. Eerst Sjaak met koffie en een Zaanse molen speculaas en afgelopen week Flip met ook koffie en een (kleiner helaas) speculaasje.

Bij beide weken een redelijke bezetting, net geen 4 volle banen. Dat we de 4 volle banen bijna nooit meer bereiken geeft me toch te denken of we niet wat agressiever moeten acquireren om weer op het gewenste bezetting niveau van 22 te komen. Vanzelfsprekend is de hulp en inzet van iedere Mepper daarbij van harte welkom.

Trouwe lezers zullen ongetwijfeld gemerkt hebben dat na het verschijnen van een nieuwe verse column de vorige opgeslagen wordt in het hoofdstuk "archief".  Dat houdt in dat de laatste column helemaal onderaan staat en je dus je wezenloos moet scrollen om daar te komen. Tot dat onze Janny met het meest simpele voorstel komt om gewoon de laatste editie boven aan te plaatsen. En dat hebben we dus met ingang van heden gedaan.

Ook deze week heeft onze schatkistbewaarder Jos de subsidie over 2024 van de stichting Zuydoutaerlandt ontvangen en dat geeft ons ruimte om eventueel aan het eind van het seizoen weer wat leuks te organiseren. Tzt zullen we dat met Mies overleggen.

Vanuit de ziekenboeg het nieuws dat Adri positieve ontwikkelingen tegemoet ziet, dat Jetty D het niet op haar heupen heeft maar aan haar schouder, dat Mart zijn huid/neus in de gaten moet houden en dat Ed zijn rug het goed houdt maar adem te kort komt (misschien wat afvallen?) .

Zo hebben we allemaal wel wat maar dat is inherent aan het leeftijdsgemiddelde van onze groep.

Zo is deze column totaal anders dan ik me deze week had voorgesteld. Ik had nog een item om te bespreken met jullie maar dat houd ik tegoed voor een volgende editie.

Tot zover deze letters, doe voorzichtig, ga niet meer op het ijs en tot volgende week.

@

Week 6/25

Weer een week zonder te kunnen meppen. Het begint nu langzamerhand een chronisch iets te worden en dan bedoel ik mijn rugprobleem.

Wat doe je dan verder nog die hele week?

Afgelopen zaterdag kwam mijn lieve buurvrouwtje op de koffie, gelukkig getrouwd en moeder van 3 zonen (12, 8 en 4 jaar) en kwam het gesprek onbedoeld op opvoeden. Onbedoeld noem ik specifiek want als single zonder kids ga ik me bewust nooit bemoeien met de opvoeding van andermans kinderen ("jij hebt makkelijk praten, jij hebt geen kinderen")

Nadat mijn buurvrouw ( dat "tje" is beslist niet denigrerend bedoeld") weer haar eigen huis opzocht, gingen bij mij onbewust herinneringen naar boven komen van de opvoeding van mijzelf. Ik weet nog als de dag van gisteren vele op- en/of aanmerkingen die vooral mijn moeder mij mee gaf. Een paar voorbeelden:

* Het is hier geen hotel

*Waarom? Omdat ik het zeg.

*Als je zo dicht bij de televisie gaat zitten krijg je vierkante ogen.

*Verveel je je? Ga de afwas maar doen.

*Vraag het maar aan je vader.

*Deur dicht! Ben je in de kerk geboren?

*Je bent toch niet van suiker?

*Wacht maar totdat jij later de rekeningen moet betalen.

*Trek altijd schoon ondergoed aan, je weet nooit of je in het ziekenhuis terecht komt.

*Kindjes in Afrika (Biafra) , die hebben honger.

*Het is geen weer om binnen te blijven.

*Zo, hoor je het ook eens van een ander.

*Dan maak je maar zin.

*Als je niks aardigs kunt zeggen, zeg dan niks.

*Waar een wil is is een weg.

*En als iedereen de gracht inspringt, spring jij dan ook?

*Niet smakken!

En zo zijn er vast nog wel meer goedbedoelde "one liners" te vinden.

Ik zelf durf,  na enige zelfreflectie, met een gerust hart te beweren dat het bij mij echt wel geholpen heeft. Wanneer een lezer daar anders over denkt hoor ik dat graag.

Tot zover mijn mijmeringen op een mistige en koude dag.

Hopelijk tot a.s. dinsdag.

 

@

 

 

Column week 8/24

 

Sorry, dat had ik dus niet moeten doen! Berouw komt na de zonde maar hierbij mijn welgemeende excuses.

Wat had ik gedaan? Vorige week had ik geschreven dat Huib naar zijn zoon in Indonesië zou gaan en dus niet aanwezig kon zijn. Eind april zou hij weer aanwezig zijn. En wat gebeurt er? Alsof bijna  iedereen bang was voor de warming-up van Huib was het ineens bijna volle bak en mocht Mart de spieren laten opwarmen en rekken.

Dan heb ik een schrale troost, volgende week mag een ieder het onder leiding van ondergetekende laten ondergaan. Dat brengt me meteen op een idee. Wanneer je het leuk vindt om ook eens voor je mede Meppers de warming-up te verzorgen en het is serieus,  is dat helemaal prima. Tot eind april, want dan is onze onovertroffen  Huib weer terug. Voor potentiële instructeurs, kijk eens 's morgen naar Max Nederland in Beweging op tv voor ideeën.

Reageer dan wel even op het mailadres onderaan deze pagina als je geïnteresseerd bent want dan kunnen we een afspraak maken.

Dan nog even de aandacht voor de video's  op de info pagina. Ik ben zo vrij om er nog een paar aan toe te voegen, tenminste de link.  Omdat ons abonnement niet voorziet in het direct plaatsen van de video's moet het op deze manier. Laat eens weten hoe dit overkomt

Deze keer maar een verkorte uitgave omdat we een beetje (?) laat zijn.  Volgende week weer wat eerder.

Blijf gezond en tot dinsdag.

 

@

 

Column week 7/24

 

Wel iets later dan gewoonlijk maar dan toch hier mijn weekoverzicht en dat voor het grootste gedeelte uit verbazing en verwondering. Wat is het geval? In de afgelopen week las en hoorde ik het sensationele bericht dat er ernstig bezwaar is gemaakt op het gebruik van paarden op de draaimolens van de kermis. Want, zo beweren de daarvoor verantwoorde instanties, kinderen zouden deze paarden associëren met het "normaal" vinden van het gebruik als zit middel van paarden.  Hoewel het niet in mijn aard ligt om überhaupt kwaad te worden heb ik nog nooit zo'n krankzinnig argument gehoord. Wij allen hebben , ook in onze jeugd, gebruik gemaakt van en met tedere ogen gekeken naar die fantastische draaimolens op de jaarlijkse kermis en daar toch nooit iets dieronvriendelijks in gezien. Misschien moeten die "woke" personen dan ook meteen eens kijken naar de tijgernootjes (kinderen zouden eens denken dat deze nootjes van een tijger geplukt worden), de W.C.Eend (kinderen zouden eens kunnen denken dat er eendjes worden doorgespoeld), de wipkip, en zo zullen er nog wel heel veel andere "dier onvriendelijke" apparaten te vinden zijn en we hebben al afscheid moeten nemen van "negerzoen", "jodenkoek", "zwarte Piet" en weet ik veel wat nog meer.

Nu is het woord "woke" ook al zo'n trendy woord dat te pas en te onpas wordt gebruikt. Wat betekent het eigenlijk?  Woke is niet alleen een vier-letterig woord maar een begrip met een achterliggende ideologie, de betekenis is afhankelijk van wie je er naar vraagt. Sommige zien "woke" als een gevaar, als een bedreiging van de rechtstaat. Voor anderen staat het juist voor bewustwording. Letterlijk vertaalt betekent het "wakker", maar daarmee heb je de betekenis absoluut nog niet te pakken maar het gaat me nu te ver om hier uitgebreid in door te gaan maar de rode draad momenteel is vooral "onrechtvaardigheid".

Hebben we dan nog gebadmintond?  Gelukkig wel.  14 Meppers en Huib hebben de Rietschoot onder handen genomen en Bob kwam even kijken en vertellen hoe het met hem ging. Hij was nog niet weg of Mies kwam even neuzen en koffie doen.

 Waren er nog verrassende Valentijns ervaringen?

Tot zover deze "woke" week. Blijf gezond en tot dinsdag.

 

@

 

 

 

 

Column week 8/24

Gebruik ik deze ruimte regelmatig om mijn persoonlijke onvrede in de maatschappij te ventileren, deze week hebben we genoeg stof binnen ons clubje om ons daarop te concentreren. Eerst maar eens het verhaal van en over onze Jos.  Jos kwam ik verleden week zaterdagavond tegen op het Waagplein. Wat we daar beiden moesten doen laten we maar even in het midden. Aanvankelijk hield het tegenkomen alleen een "boks" in maar Jos wilde toch even zijn verhaal kwijt.  Zoals hij de dinsdag ervoor in de kleedkamer al verteld had zou hij deze week niet komen omdat hij een operatie aan een oog zou  moeten ondergaan. Dus vol enthousiasme (?) naar het ziekenhuis, melden bij de receptie, doorverwezen naar de behandelkamer, operatie kleding aan, naar de operatieruimte gebracht, verdoving aangebracht, voorgesteld aan de crew en chirurg en vooruit met de handel. Bleek het onderdeel voor de operatie niet het juiste te zijn. Met andere woorden voor "Jan L#$%@L" je zenuwachtig gemaakt, testament opgemaakt, afscheid van familie en bekenden genomen en je baan opgezegd. Nee hoor, dat viel allemaal wel mee. Wel 1000 excuses door de medische staf gemaakt en goed gemaakt met een bloemetje. Van schrik was Jos afgelopen dinsdag niet aanwezig.

Wie wel aanwezig waren: Mies en Bert. De geruchten gingen al een paar weken de rondte in dat ze in februari het weer eens voorzichtig zouden proberen en afgelopen dinsdag was het dus zover. Mies nog wel een beetje voorzichtig maar Bert alsof hij nooit was weggeweest. Hij heeft zich daarom maar meteen weer aangemeld als lid. Er is nu dus nog plaats voor 1 Mepper om aan het maximum aantal van 22 te komen.

Waar de een komt zal een ander tot 24 maart afwezig zijn. Huib gaat zijn pas geëmigreerde zoon opzoeken in Bali, die hier trouwens niets van af weet! De verrassing zal op zijn verjaardag (a.s. zondag dacht ik) enorm groot zijn. Maar beste Meppers, niet getreurd, de warming-up wordt gewoon waargenomen.

Dan is het verzoek gekomen om deze columns na verversen te archiveren. ook aan dat verzoek wordt voldaan dus vanaf heden zijn de "oude" columns te vinden onder het hoofdstuk "Archief".

Tot besluit de evaluatie van afgelopen dinsdag. Precies 4 volle banen en volop enthousiasme. Na afloop verjaardag  koffie met een krakeling (van het huis) van Flip. 81 en nog zo vief als een puber (knie uitgezonderd).

Beste mensen blijf gezond en tot volgende wek.

 

@

 

 

column wek 9/24

Toch weer een teken van leven!

Door allerlei omstandigheden is het hele badminton tijdelijk even op de 2e plaats gekomen maar nu komt alles weer een beetje in rustig water, hoewel mijn belastingcampagne nog steeds in volle gang is. Voor de niet ingewijden; ik vul voor heel veel mensen de aangifte inkomstenbelasting 2023 in en dat doe ik voor het FNV in Alkmaar, in Hoorn e.o. voor Mee&deWeering en in mijn buurtje de Bergerhof en dat zijn verleden jaar zo'n 200 tot 250 aangiftes geweest. Misschien nuttig om te zeggen, wanneer er Meppers zijn die er tegen op zien of wanneer er ingewikkelde zaken zijn te verwachten,  bied ik vanzelfsprekend mijn discrete hulp aan bij de aangifte.

Maar nu even over het badminton van de afgelopen weken. Vanuit zeer betrouwbare bron heb ik vernomen dat de opkomst net zo verrassend is als de vroege nesteldrang van de vogeltjes uit de buurt is. Volle bak is meer regel dan uitzondering en dat moet een ieder toch wel verheugen. En uit diezelfde betrouwbare bron heb ik begrepen dat onze technische staf volgende week, vol met opgedane nieuwe technieken, de technische leiding weer op zich neemt. Eerlijkheid gebied me te vertellen dat de redactie met enige regelmaat (1 x per maand is ook regelmaat) verblijd is met video's van de bezigheden van Huib in Indonesië maar helaas voorziet dit internet programma niet in de mogelijkheid om deze video te plaatsen.

In het hoofdstuk "Lief & Leed" staat het jaaroverzicht van de kas van Mies, waarvan akte.

Waren er verder nog hoogte punten? Zelf vind ik een hoogte punt de nieuwe tas van Flip. Pontificaal, zoals altijd, uitgestald op zijn vertrouwde plaats op de tribune omdat Flip de vaste gewoonte heeft om de kleedkamer te vermijden en rechtstreeks de tribune te benutten om zijn sportschoenen aan te trekken en dus dan zijn racket uit zijn mooie nieuwe grijze sport tas te halen en te beginnen met het inslaan.

Verheugd ook om An weer aan te treffen en, ook weer uit dezelfde betrouwbare bron vernomen dat Bob ook weer zijn neus liet zien. Wie we voorlopig even niet zien is Jos die herstellende is van een staaroperatie. Dus als Jos weer terug is waak je dan want straks slaat hij wel alles raak!

Tot zover mijn letters.

Blijf gezond en tot de volgende week.

 

@

column week 11/24

Langzamerhand mag de titel wel veranderd worden in "het waren de weekjes wel....".

Afgelopen week verhinderde een enorme verkoudheid met daaraan gekoppeld een vastgelopen neus, mij om mijn talenten in de Rietschoot aan mijn mede meppers te tonen.

Om extra kosten van bloemen en/of fruitmanden te voorkomen, alles is weer onder controle, belastingcampagne is nagenoeg afgerond en op een cardiologische controle a.s. dinsdag na staat niets mijn glorieuze rentree binnen de blauwe lijnen in de weg.

Achter de schermen wordt echter druk gewerkt aan het volgende seizoen. Bekend is wel dat we starten dinsdag 3 september en eindigen (onder voorbehoud)  dinsdag 27 mei. Wat betreft de kerstweek (24 en 31 december) zijn we nog even afhankelijk van eventuele sluiting van de Rietschoot

Dan zijn er nog vragen om eventueel aan dit lopende seizoen een maandje extra te plakken. Daarover kan je in het hoofdstuk "informatie" , een kleine enquête aantreffen.

Dan is het ook weer de tijd om te evalueren, tenminste iedereen persoonlijk. Wat zijn jullie plannen voor het a.s. seizoen, ga je door dan hoef je niet te reageren. Heb je voor volgende seizoen andere plannen, geef dan even een seintje dan kunnen we de transfermarkt op.

Voor wat betreft de muntjes volgend seizoen, de zaalhuur is ongewijzigd gebleven dus dat zal het verschil niet maken. Over eventuele subsidies door derden is nog niets bekend.

Waren er buiten de blauwe lijnen nog schokkende gebeurtenissen? Het mooie weer is onderweg en menig mepper is alweer bezig om vakantie plannen te maken en dat zal ongetwijfeld te merken zijn aan de baanbezetting.

Tot slot wil ik een ieder vriendelijk verzoeken om even naar het volgend hoofdstuk te swipen en de vraag over de extra maand juni (en eventueel ook voor volgend seizoen) te lezen.

Blijf gezond en tot de volgende keer.

 

@

 

 

Column week 20/24

Fysieke problemen verhinderde mij om Koningsdag in de stad bewust te ondergaan en dus bleef er niets anders over om thuis de tv aan te zetten om toch nog wat van de oranje sfeer te beleven. Ik moet daar wel even bij vertellen dat dat jaren geleden is, ik denk zelfs nog uit de tijd van Juliana met die stoet en de legendarische rododendrons van Wim Sonneveld,  in Soestdijk, dat ik dat kon opbrengen. Nu dus weer en laat ik eerlijk zijn, het was wel even schrikken.  Wat zijn we dan toch een ontzettend kneuterig volkje om ons zo te laten gaan. Altijd gedacht dat de tijd van zaklopen en koekhappen ver achter ons lag maar, nu in een iets meer aan deze tijdgeest aangepast programma, zelfde principe. Een koning die zijn uiterste best doet om zijn gestaag teruglopende populariteit op te vijzelen, een koningin die keurig de adviezen van de adviseurs opvolgde en de 3 prinsessen die met gepaste tegenzin de plichtplegingen ondergingen. Languit op de bank met koffie en een oranje tompouce heb ik dit alles een uurtje aangekeken terwijl mijn gedachten naar buitenlandse vorsten gingen en om af te vragen of die ook zo prettig gestoord hun verjaardag zouden vieren

Laat ik duidelijk zijn, ik ben alles behalve een republikein en heb totaal geen probleem met een monarchie of het koningshuis. Ook geen probleem met de miljoenen die dit alles moet kosten. maar laat het koningshuis zich voornamelijk bezig houden met de promotionele marketing van ons landje en dan mag dat best wel wat kosten. Tot slot van rekening kost het promoten van Volendam, de kaasmarkt hier in Alkmaar, de Keukenhof en al die andere duizenden toeristische trekkers ook handen vol geld.

En dat er dan op die dag ook nog personen in het zonnetje gezet worden die op een of andere manier iets biezonders voor de maatschappij betekent hebben waardeer ik ten zeerste, helemaal wanneer er een van onze Meppers is benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau. Tiny, van harte gefeliciteerd, het is je gegund!.

Iets van totaal andere orde is de kwestie "Juni, to play or not to play". De voorlopiger uitslag van deze enquette tref je aan in het volgend hoofdstuk, INFORMATIE.

Hier ook nogmaals de uitnodiging voor onze afsluiting van het seizoen met een gratis lunch aansluitend op ons badmintonochtendje op 21 mei. Voor alle duidelijkheid, dit is voor ALLE Meppers, geblesseerd of niet!

Tot slot alvast een fijne bevrijdingsdag en blijf gezond.

 

@

 

 

 

Column week 21

Kom je gezellig even koffie drinken, zo op een mooie dinsdagochtend in mei, schrik je je toch het "apenlazerus" wanneer je niets vermoedend met een kopje koffie aan de stamtafel hebt plaats genomen. Komen stuk voor stuk bijna alle kerels in een korte broek aan tafel zitten. En voor alle dames die er door diverse redenen niet bij konden zijn, je hebt echt helemaal niets gemist. Sterker nog wanneer je "non binaire" gevoelens hebt (om dat woord na zaterdagavond ook maar eens te gebruiken) worden die alleen maar enorm versterkt.

Je zou toch maar met een vers getapt biertje aankomen, dat slaat a la minuut zo dood als een pier.

Maar om maar even terug te komen op het badmintonnen, er waren toch maar weer 3 banen bezet en met nog 2 speeldagen tegoed zien we de zon al aardig ondergaan.

A.s. dinsdag ons traditioneel (mogen we bijna zeggen) afsluit lunch waar bijna iedereen zich voor heeft aangemeld.

Afsluit lunch betekent ook afscheidslunch voor onze Ruud. Ruud heeft te kampen met chronische fysieke klachten die hem er van weerhouden om volgend jaar te komen meppen. Ruud van deze kant alvast bedankt voor je tomeloze inzet de afgelopen 10 jaar.

In het hoofdstuk "informatie" zijn weer een paar nieuwe videootjes opgenomen van badminton hoogstandjes.

Tot zover het weekoverzicht en tot volgende week om te genieten van onze afsluitlunch.

Tot dan, blijf gezond en tot later.

 

@

 

 

 

Wanneer je ergens aan begint is het meestal de bedoeling dat er ook een eind aan komt. Dat is dus nu het geval met ons badminton seizoen. Een seizoen dat mij persoonlijk ietwat rommelig is overkomen. Vaak geen volle bak, vaak een ad interim warming-upper, kortom niet echt gestroomlijnd.

Nou is dat natuurlijk ook wel een beetje inherent aan de gemiddelde leeftijd van ons ledenbestand, maar iets zegt me dat het voorgaande jaren soepeler ging. Echter  omdat we in oplossingen denken; de kans is groot dat het volgend seizoen beter gaat.

Om dat meteen maar nog eens te vermelden, dinsdag 3 september ( Kerstweek, 24/12 en 31/12 is de Rietschoot gesloten) staan/hangen de netten weer, liggen de shuttles klaar en rammelen de pionnetjes in hun zwarte zakje om gekozen te worden. Dat gaat dan zonder onze Ruud die te kennen heeft gegeven dat chronische fysieke klachten hem nopen zijn racket aan de wilgen te moeten hangen. Ruud, namens ons allemaal bedankt voor je inzet al die jaren en beterschap.

 

Om toch te proberen om ons streefgetal van 22 meppers te benaderen hebben we in het nieuwe overzichtsboekje van de Rietschoot een acquisitie stukje laten opnemen en zullen niet schromen om onze tentakels verder te verspreiden. Ook interne aanbreng wordt natuurlijk op prijs gesteld. Een beloning voor elk aangemeld lid: 1 week zwart pionnetje loze loting!

Overigens mogen we gerust nog wel even terug komen op het uiterst geslaagde en heerlijke "laatste middag lunch" geregeld door onze Mies. Foto's vind je op de pagina "Lief en Leed".

Rest mij nog te vertellen dat dit de laatste column van dit seizoen is. Na een paar weken wordt deze tekst verplaatst naar het Archief hoofdstuk en is de ruimte beschikbaar voor nadere mededelingen betreffende het a.s. seizoen.

In het hoofdstuk "Informatie" komt een verzameling videootjes over de opleiding van jeugdige meppertjes uit de Aziatische landen.

Tot besluit wens ik een ieder een ontzettend fijne vakantie toe en ik hoop jullie allemaal 3 september in alle gezondheid weer aan te treffen.

Het ga je goed!

 

@

Week 35

Waar menig Mepper dan ook al weken lang op wachtte is hier dan eindelijk een teken van leven van @

Na de laatste speelochtend en een afsluitende koffieronde is het ogenschijnlijk naar buiten toe erg rustig gebleven maar, niets is echter minder waar.

Mart en ondergetekende hebben , om in alle rust te kunnen werken, ons  teruggetrokken in een hutje op de hei om zodoende ons te beraden op het nieuwe seizoen.

Ik zie de gefronste wenkbrauwen al voor me, maar ja, iemand moet het nu eenmaal doen.

Het resultaat mag er zijn!

Na zware onderhandelingen hebben we weer een gunstig contract met de Rietschoot kunnen bewerkstelligen, alle dinsdagen vanaf september t/m mei met uitzondering van de Kerst-  en Nieuwjaars  dinsdag.

Ook zijn we er na moeizame maar wel begripvolle gesprekken met Huib weer overeengekomen dat hij  ook in het nieuwe seizoen ons naar een NOG hoger niveau zal trachten te brengen. Omdat zijn trainingskamp in begin september is gepland zal hij helaas de eerste weken zijn opgedane kennis nog niet kunnen overbrengen. Maar ook daar hebben we in voorzien, Mart zal zijn ervaringen in een verantwoorde warming-up met ons delen. Dat wil echter niet zeggen dat er in de "Huib loze" weken geen ruimte is voor andere Meppers om ook eens hun ideeën over een verantwoorde warming-up met zijn of haar mede Meppers te delen.

Natuurlijk hebben de centjes ook op de hei een belangrijk onderdeel van de besprekingen uitgemaakt. We zijn er vanaf het prille begin altijd van uitgegaan dat de Mepper bijdrage minimaal de vaste kosten (denk aan zaalhuur en materiaal) moeten dekken ongeacht eventuele financiële meevallertjes. Zoals eenieder in het hoofdstuk "centjes" kan lezen heeft dit geresulteerd in een contributie van € 70,= voor dit hele seizoen spelvreugde.

Inmiddels heeft een ieder per e-mail al een berichtje hierover gekregen met het vriendelijke verzoek om dit bedrag op tijd over te maken op het vermelde rekening nummer. Ook heeft iedere Mepper een nieuwe ledenlijst ontvangen en de oplettende Mepper kan constateren dat we nog ruimte hebben voor minimaal1 nieuw gezicht om ook zo de begroting nog kloppender te maken en een optimale bezetting op het speelveld te krijgen.

Tot zover voorlopig het "wel & wee" van onze Rietschootmeppers.  Voor iedereen die nog mag genieten van een vakantie; heel veel plezier en voor een ieder die al geweest is, kijk even in de knip of er nog € 70.= is overgebleven.

Om het nieuwe seizoen met een schone lei te beginnen hebben we de inhoud van onze site ietwat geschoond dus weer alle ruimte voor eventuele mededelingen en/of ideeën.

Blijf gezond en tot later.

 

@

 

 

"Sport voor de rijken": hoe Chinees varkensvlees de prijs van badmintonpluimpjes wereldwijd doet stijgen "

Voorwaar een totaal andere koptekst van deze column in vergelijking met wat jullie van mij gewend zijn. Ik las dit stuk, wat de wereld economie totaal onderste boven zette, en meende dit met de Meppers te moeten delen. Het complete artikel is te lezen in het hoofdstuk "informatie".

Alvorens mijn kijk op de week te publiceren eerst even een korte "flash back" over mijn wekenlange absentie en huidige wederopstanding. Sommigen kunnen zich nog wel herinneren dat ik in april tijdens een match totaal onderuit ging en bij mij het licht (letterlijk en figuurlijk) uitging. na enkele ogenblikken kwam ik weer tot leven en ging ogenschijnlijk monter eerst naar de tribune en langzamerhand richting kleedkamer. Een paar dagen later toch maar even naar mijn huisarts die echter niets kon vinden. Toch heeft zij mijn cardioloog ingeseind die mij ter consult uitnodigde. Om een lang verhaal iets te verkorten; zij vertelde mij na een paar onderzoeken en testen dat ze een ICD voor mij zou aanvragen. Wat is een ICD? Een ICD is te vergelijken met een pace maker met dit verschil dat hier een ingebouwde hart defibrillator is ingebouwd. Voor details even googelen.  Deze ICD wordt ook geplaatst in het lichaam onder het linker schouderblad. De plaatsing vond 2 juli plaats en duurt in totaal (onder plaatselijke verdoving) 3 kwartier. Zo'n apparaatje kost toch nog €30.000 exclusief inbouw. Nu weet je meteen waarom de zorgverzekeringspremie volgend jaar hoger wordt.

De gehele nazorg duurde ongeveer 3 maanden en al die tijd mocht ik helemaal niets doen. Inmiddels loop ik al 2 weken te revalideren in het ziekenhuis en mocht ik ook weer (voorzichtig) badmintonnen. Dat brengt me dus vanzelf bij de koptekst "Het was me het weekje wel".

14 Enthousiastelingen vandaag waaronder ondergetekende. Dus 3 volle banen maar dat kwam goed uit want @ deed nog niet mee bij de loting . Huib nog op trainingskamp in Indonesië en misschien komen er deze week nog wel een paar foto's binnen die we dan natuurlijk zullen plaatsen.

Koffie na afloop was weer als vanouds gezellig maar wel kaal zonder iets extra's er bij. Zal daar voor volgende week persoonlijk verandering in brengen!

Omdat mijn cardioloog verteld heeft dat ik rustig aan moest beginnen is dit momenteel genoeg.

Fijne tijd verder en tot spoedig weer .

 

@

 

BREAKING NEWS;

 

Zojuist via onze razende reporter een foto binnengekregen van de trotse vader en moeder op het huwelijk van hun zoon Quint onlangs in Indonesië.

Zie in het hoofdstuk" Informatie".

 

Week  37

Persoonlijk een heuglijke week, voor heerst na vele maanden weer eens tegen een shuttletje geslagen. Weliswaar met horten en stoten, maar het begin is er dan toch maar.

En ik was niet eens alleen, een volle bak dus alle banen bezet met daartussen de jarige Job Adrie die zijn 77e verjaardag alvast vierde met een verrassende traktatie van koffie en zelfgebakken, herstel, zelf gekochte appelgebak.

Dat de appelgebak een streep door mijn rekening was, omdat ik in het vorige stukje beloofd had om iets bij de koffie mee te nemen, is Adrie natuurlijk vergeven. A.s. dinsdag is het mijn beurt, mits er niemand anders zich geroepen voelt.

Verrassend was ook het bezoek van Elly, die op de geur van het appelgebak was afgekomen en gezellig weer even kwam bijkletsen.

Wat me trouwens opviel en dat al een paar maanden, is de bezigheid bij de huizen naast de Rietschoot met als zondebok de keten van de aannemer. Dat geldt ook voor het parkeerterrein achter de Rietschoot waarvan bekend is dat dit in de loop der tijd verdwijnt om plaats te maken voor (ik dacht) woningbouw.

Als geboren en getogen Alkmaarder kan ik er niet omheen dat het a.s. dinsdag 8 oktober is. Een feestdag waar alle Alkmaarders vieren dat ze 451 jaar geleden de Spanjaarden verdreven hadden waardoor we nu gewoon Nederlands (nou ja, gewoon?) in plaats van Spaans. Vele stadgenoten zal ik ongetwijfeld tegen komen bij de "traditionele" zuurkoolmaaltijd of langs de route van de optocht.

Tot zover dit korte stukje, volgende week iets meer.

Blijf gezond en tot dinsdag.

 

@

Week 43

Het was afgelopen dinsdag dan toch eindelijk weer eens een "topdag" met 4 volle banen en een zwart pionnetje in de zak. voorafgaand aan het meppen een serieuze warming-up door Huib die aansluitend een leerzaam referaat hield over het afspraken maken met je partner over het plaatsen en daardoor een optimaal resultaat te behalen door gebruik te maken van de vrije ruimte. Wanneer je dan even vanaf de tribune mag toekijken zie je dat menigeen probeert de wijze lessen in de praktijk te brengen en dus teveel nadenkt wat het spelen ernstig beïnvloedt. Maar veel doen heeft een automatisme tot gevolg>

Vooraf was er in de mannenkleedkamer nogal commotie over het sportbroekje van ondergetekende. Dit bleek inmiddels te krap geworden te zijn. Een van de meppers concludeerde dan ook als reden dat het te heet gewassen zou zijn. Erg aardig maar ik weet wel beter. Volgende week een ander broekje, beter passend.

Na afloop een volle stamtafel zonder ook maar enige traktatie bij de koffie, een kale boel dus.  Het wordt tijd dat er weer eens iemand zijn verjaardag gaat vieren.

In de wandelgangen bruist het van de geruchten over een op handen zijnde verandering in het "spreekbuis"bestand. Helaas wil nog niemand deze geruchten bevestigen nog ontkennen maar we blijven jagen op het nieuws, zoals jullie van mij gewend zijn en ook niet anders verwachten!

Tot zolang nog even geduld dus maar we blijven attent.

Tot zover deze week en tot dinsdag.

 

@

Week 45

Het was weer een fijne speeldag met bijna 4 volle banen.  Stiekem zie je dat verschillende meppers al tijdens de warming-up tellen of er zwarte pionnetjes in de zak komen te zitten en dan komt plotseling, wanneer we al bezig zijn, Martin binnen schrijden en kunnen we weer opnieuw gaan rekenen en tellen. Wanneer je dan ook nog tijdens de cardio een ingewikkelde oefening van Huib krijgt voorgeschoteld en je kijkt dan quasi onverschillig om je heen dan moet je toch een beetje lachen wanneer je Sjaak bezig ziet om die oefening zo goed mogelijk te doen en het meer leek op een paringsdans van een door gesnoven Nijlreiger. Zelfs Huib zag je denken van "ik had toch echt iets anders in mijn gedachten" maar ging heel verstandig onverstoord weer verder.

Nu we het toch over een paringsdans hebben moet ik ineens denken aan afgelopen zaterdag toen ik wegens bewezen diensten werd uitgenodigd door mijn buurtjes om in de stad te gaan eten. Op mijn verzoek werd het een pizza.

in afwachting kregen we het ineens over de opvoeding van kinderen (zij hebben 3 jongens van 12,7 en 5) en vroegen aan mij (no kids maar wel ruime ervaring in het huwelijksleven) hoe ik daar over dacht. Natuurlijk weet ik als beste hoe je kinderen moet opvoeden maar in deze tijd is dat toch redelijk ingewikkeld. In mijn tijd had je de bloemetjes en de bijtjes maar tegenwoordig moet je rekening houden met bloemetjes - bloemetjes, bijtjes - bijtjes , bijtjes die geboren zijn als bloemetje en bloemetjes die geboren zijn al bijtje.

Als rasechte pragmaticus kon ik me nog wel redden zonder het verwijt te krijgen van "jij kunt wel lekker praten maar jij hebt geen kinderen". De gebruikelijke dooddoener. Pragmaticus ben ik eigenlijk sinds 1966 toen we de opkomst kregen van D'66 onder leiding van Hans van Mierlo. Dat was toendertijd een openbaring in de politieke wereld en een eye opener tot over onze landgrenzen.  Het liet tevens zien dat in de politiek de persoon, naast het ideologische standpunt, een niet uit te wissen item is. Bewijs te over want sinds het verdwijnen van Hans van Mierlo is D'66 veranderd in een nagenoeg anonieme partij en is van enige pragmatisme weinig meer over.

Maar om terug te komen op mijn antwoord over de opvoeding van mijn buurjongetjes; laat nu net de pizza geserveerd worden........

Tot een volgende keer en blijf gezond!

 

@

week 46

Een ietwat rommelige dinsdagochtend. Met behulp van Huib net aan 4 banen bezet.

In de loop van de ochtend werden we helaas geconfronteerd met de eigenschappen van ons 55+ clubje, of liever gezegd 70+ clubje.

Adrie deelde ons mee dat hij getroffen was door een vervelende ziekte, hoewel de bevestiging officiëel nog moest komen. De al geruime tijd afwezige Tinie liet via-via weten dat het beter met haar ging. Misschien kan Tinie zelf even een stukje schrijven voor een ieder, dan plaatsen we dat.

Dat Flip nog voor hij warm gedraaid was, werd weggeroepen omdat de bijzondere fiets voor zijn vrouw Olga was aangekomen is dan weer en meevallertje.

Al met al zoals gezegd een rommelige ochtend.

Van schrik geen praktische oefeningen van Huib maar ook daar hebben we een oplossing voor gevonden. Na wat gesurf op internet heb ik wat tekeningen gevonden van tips over diverse onderdelen van ons favoriete spelletje. Dit keer de service., geplaatst in het hoofdstuk "informatie". Andere onderdelen volgen.

Intern binnen ons clubje is er een positieverandering gaande waarover volgende week in dit medium meer aandacht aan gegeven wordt.

En dan is er nog steeds een vraag over wat we met de subsidie gelden willen doen. Zoals je op de pagina "centjes" kunt lezen hebben we nog steeds een redelijk saldo tot onze beschikking om leuke dingen te doen. Voorwaarde is dat het niet gebruikt mag worden voor eten en drinken. Persoonlijk zou ik wel eens gezamenlijk naar een spectaculair toernooi willen maar ik zou ook graag ideeën uit de groep vernemen. Gebruik je fantasie en mail het op het mailadres onderaan de pagina.

Voorlopig wachten we tot 3 december waar ongetwijfeld warme chocolademelk met banketstaaf op de stamtafel ligt te wachten.

Tot dan dus nog even geduld.

Tot dinsdag.

 

@

Week 47

e ochtend begon toch wel ietwat officieel met de bekendmaking van Mart dat hij met onmiddellijke ingang zijn functie binnen de Rietschootmeppers van schatbewaarder heeft overgedragen aan Jos. Om alle geruchten en borrelpraat voor te zijn; het initiatief hiervan was geheel en al uitgegaan van Mart zelf omdat hij een en ander niet meer met alle aandacht kon laten functioneren. Vanzelfsprekend meen ik er goed aan te doen om Mart namens ons allemaal hartelijk te danken voor de uiterst correcte verzorging van het complete financiële plaatje en persoonlijk kijk ik met veel plezier terug op een fijne en prettige samenwerking.

Vanzelfsprekend wensen  wij Jos alle wijsheid en plezier in het vervullen van deze, voor ons clubje belangrijke zaken.

Alle nieuwe gegevens betreffende de betalingen en contributies vind je in het hoofdstuk "De centjes".

Mart besloot zijn speech met de verheugende mededeling dat de koffie na afloop voor zijn rekening is wegens zijn verjaardag over 2 dagen.

Dat kwam hem dus op 16 consumpties te staan want met behulp van Huib hadden we 4 bezette velden. Echter niet eerder dan dat we met behulp van shuttletjes van een bevriende badmintonclub nog wat theorie in de praktijk brachten.

Na afloop bleek de beloofde koffie vergezeld te zijn van een koek waardoor de met meppen verloren calorieën gelukkig weer snel aangevuld werden.

Tijdens het koffie drinken ging het, tenminste in mijn hoekje, over de onrusten in Amsterdam waarbij toch wel de teneur was dat we maar weinig begrip hadden voor het , in onze ogen, slappe handelen van de politie en de ME waarbij er zelfs schande van werd gesproken dat de politie zelf nog werd aangeklaagd wegens "te hard optreden". Het moet inderdaad toch niet erger/gekker worden. Maar dat is mijn persoonlijke mening.

Tot besluit nog een positief bericht van Adrie. De voorlopige bevindingen van de testen laten zien dat er geen uitzaaiingen zijn gevonden. Met deze mededeling gaat hij een stuk positiever de behandelingen in. Adri, sterkte!

Tot zover deze week.

Tot dinsdag.

 

week 48

Een verheugende mededeling van onze provider dat we momenteel op meer dan 2500 kliks zitten voor de website. Daar mogen we gerust een beetje trots op zijn! Ik zeg niet voor niets "een beetje" want ik heb nog steeds het idee dat er te weinig aandacht aan de site besteed wordt door de meppers. Er blijken nog steeds leden te zijn die niet weten hoe ze op de site moeten komen en daardoor dus niet op de hoogte zijn van de belangrijke mededelingen en ontwikkelingen.

Om verder te gaan op de mededelingen; een minder positief bericht van Joke. Wegens thuisproblemen kan Joke voorlopig niet spelen. Ook An komt pas weer in het nieuwe kalenderjaar meppen. 

Al met al waren er 3 volle banen en 2 bankzitters.

Na afloop ging het onder andere over de presentatie van de schilderijen van Mart en dan met name over het gebrek aan spotjes die extra aandacht moesten werpen op de meesterwerken. Zelf zou ik nog een zichtbaar naam en adres kaartje willen zien. Werp die bescheidenheid maar van je af Mart,

Ook ter sprake kwam het parkeer probleem. Door de werkzaamheden is de ruimte om te parkeren nogal beperkt geworden. Dit zal in de nabije toekomst nog wel erger worden want binnen de gemeente is gesproken om het parkeer terrein, waar nu ook een bushalte is gesitueerd, als bouw locatie te bestempelen. Dat wordt dus fietsen!

Eigenlijk is mijn inspiratie nu op en sluit ik maar af.

Echter niet zonder jullie allemaal een fijne voortgang van de dag toe te wensen en tot dinsdag.

 

@

 

 

Week 49

Wat een week het was kan je ook vandaag veranderen in een jaaroverzicht 

Want er is bij de Rietschootmeppers dit jaar heel wat aangericht. 

Maar laten we maar met deze week beginnen. 

Rond 10 uur waren de meeste binnen 

En konden we op 4 banen gaan spelen. 

Na afloop waren Mies en Bert de banketstaaf aan het verdelen 

En de koffie was geschonken door de Sint,  

Kortom ze werden door iedereen bemind. 

Normaal komt op het einde van december een heel jaar voorbij 

Maar bij uitzondering voegen we dat nu maar bij de Sinterklaasrijm bij. 

Intern werden de centjes bij Mart verplaatst naar Jos 

En is hij vanaf nu voor de centjes de boss. 

Mart wordt onder luid applaus bedankt voor de bewezen diensten 

Want een duidelijk centjes overzicht is zijn verdienste. 

Dan hebben we natuurlijk Huib, onze man die ons gaat trainen. 

Na eerst met het huwelijk van zijn zoon te hebben geëntertaind  

Ging hij onvervaard door met ons te wijzen op de lege plekken  

En dat na intensief rekken en strekken. 

Ook nare zaken kwamen dit half jaar voorbij en deden pijn 

Joke en An, we hopen dat jullie weer snel bij ons zijn. 

Ook Adrie kwam met een naar verhaal naar ons toe 

Maar gelukkig ziet het er momenteel niet ongunstig uit maar volgt nog wel wat gedoe. 

Dan hebben we Martin die bijna altijd later komt. 

Dan is het meeste van de warming-up al verstompt. 

Een apart verhaal is onze Flip die altijd door de artiesteningang de zaal betreedt. 

En alleen bij een hittegolf zijn korte broek aan heeft. 

Zonder de 2 Jay's kunnen we niet beginnen 

Waarbij opvalt dat de minst grote J altijd wil winnen. 

Elly en Janny zijn de schatten die we nog lang hopen te zien spelen, 

Dat gaat bij die 2 nooit vervelen. 

Sjaak is de Mepper die dit woord letterlijk neemt en speelt als een genieter 

Maar wanneer je tegen hem speelt krijg je geheid op je mieter. 

Dan hebben we nog Rob, die naar mate het jaar voort schrijdt 

Zijn niveau verhoogt in de strijd. 

Annie en Tinie mogen we beslist niet vergeten. 

Tinie gaat het nieuwe jaar weer proberen en dat zullen we weten! 

Annie doet haar best om ook bij minder weer toch te komen 

Want niet spelen komt niet voor in haar dromen. 

Dan blijft nog over onze Hans voor het internationale tintje, 

Nooit te beroerd tijdens het spelen voor een extra sprintje. 

En ja, dan @ , die hoopt nog lang te kunnen slaan 

Laat die maar lekker zijn gang gaan. 

 

 

@ 

Week 50

Het was al met al inderdaad een nogal roerige week. Maar laat ik beginnen om te vertellen dat voor degenen die de column van vorige week nog niet hebben gelezen en de behoefte voelen om dit alsnog te doen, deze terug te vinden is in het hoofdstuk "archief", helemaal onderaan.

Ook nog even een reminder dat we a.s. dinsdag voor het laatst dit jaar spelen. De dinsdagen 24 en 31 december is de Rietschoot gesloten en dus wordt de eerste speeldag 7 januari 2025.

Afgelopen dinsdag volle bak met 4 volle banen en dus Huib zielig in zijn eentje op de tribune.

Na afloop gezellig koffie gedronken met, zoals gewoonlijk, geanimeerde gesprekken met o.a. de treurige verwachting in de pers dat in 2050 (?) bijna 65% van de mensen in Nederland  obesitatieve verschijnselen vertoont. Persoonlijk kan ik garanderen dat dat bij mij niet het geval zal zijn. Dat is dan wel inclusief urn.

wat ook op tafel kwam, en dat doet mij als rasechte AZ supporter enorm goed, de dik verdiende nederlaag van Ajax. Maar waar ik dan echt geen snars van begrijp is het bericht zondagavond dat een café op het Alkmaarse Stationsplein kort en klein is geslagen door Amsterdamse hooligans die een gevecht aangingen met Alkmaarse AZ hooligans. Dat begon een half uurtje na het begin van de wedstrijd. Waar ik dan echt helemaal niets van snap is het feit dat die AZers niet bij de wedstrijd waren  en dat geldt natuurlijk ook voor die Amsterdammers (die zoals later bleek helemaal niet allemaal uit Amsterdam kwamen).

Dit brengt bij mij meteen een heel andere kijk op de kostbare protest demonstraties die de laatste tijd te pas en te onpas worden gehouden. Dat kunnen zomaar precies dezelfde leden zijn die zondagmiddag Alkmaar met een bezoek vereerden.

Wanneer je nu echt niet weet wat je met je vrije tijd en je agressie  moet doen, ga dan lekker badmintonnen. Maar NIET bij ons!

A.s. dinsdag dus nog een laatste badmintonochtend om ruimte te maken voor de Kerstdis en de oliebollen en die gevulde buiken kunnen dan 7 januari weer aangesproken worden.

Tot dinsdag.

 

@

 

Week 51

Dan wordt dit dus de laatste  column van 2024. Altijd weer een ietwat trieste beleving wanneer je afscheid moet nemen van een jaar lang leven met alle ups en downs die zo'n jaar nu eenmaal met zich meebrengt.

Ook in de Rietschoot was het een laatste speelochtend en het bleek dat vele Meppers deze emotie niet aan konden want de opkomst was ongekend laag. 10 Meppers, met Huib erbij 11, namen de moeite om het oude jaar uit te meppen.

Bij de koffie hadden Miep en Bert als verrassing een lekker Kerstbrood geregeld van een plaatselijke, ambachtelijke banketbakker en dat viel in uitstekende smaak. Vooral Jetty (D) was erg gulzig. Ze wilde zelfs de amandelspijs van iedereen overnemen want daar is ze nu eenmaal dol op!

Tot een ieders verrassing kwam An ook nog even kijken, dus die viel met haar neus in de boter. En dat zag ze allemaal haarscherp want de staaroperatie was na veel vijfen en zessen succesvol afgerond. Dus die zien we in het nieuwe jaar vanzelf wel weer tussen de lijnen.

Nu we het toch over "tussen de lijnen" hebben valt het me op (wegens fysieke ongemakken zat ik langer dan gewenst op de bank) dat wat betreft de speelgarderobe er een wezenlijk genderonderscheid waar te nemen is. De mannen (op Flip na) allemaal in korte broek, de meisjes allemaal in het lang. Er zal ongetwijfeld wel een psychische  reden voor zijn maar zover gaat mijn interesse nu ook weer niet.

In het katern "informatie" vind je de ontvangen Kerst- en Nieuwjaars wensen. Mocht je dar nog iets bij toe willen voegen stuur deze dan naar het onder de pagina vermelde mailadres.

Een en ander kan tot de 23e verwerkt worden, daarna ben ik op vakantie en wordt plaatsing erg moeilijk.

Dan rest mij niets anders meer om een ieder het aller, aller beste voor 2025 toe te wensen en ik hoop oprecht jullie weer 7 januari te zien om al die ongenode calorieën weer weg te meppen.

 

@

 

2 Weken niet geweest en in die weken is er toch wel een heleboel gebeurd binnen ons compacte groepje.

Allereerst de aanwezigheid van onze An en Joke. Na een moeilijke periode toch weer het racket ter hand genomen om de opgekropte energie op een goede wijze tot explosie te brengen. Ik hoop dat we nog lang van jullie aanwezigheid mogen genieten.

Afgelopen dinsdag kwam Annie om voor de laatste keer haar gezicht te laten zien. Annie heeft besloten, met pijn in haar hart, om te stoppen met meppen omdat de afstand van haar huis naar de Rietschoot te ver voor haar werd.  Jammer want ik weet nog hoe de eerste keren voor Annie waren, ze raakte geen pepernoot maar ze is in de loop der jaren veranderd in een fanatieke en vaste speelster. Jammer!

 

 

2 Weken niet geweest en in die weken is er toch wel een heleboel gebeurd binnen ons compacte groepje.

Allereerst de aanwezigheid van onze An en Joke. Na een moeilijke periode toch weer het racket ter hand genomen om de opgekropte energie op een goede wijze tot explosie te brengen. Ik hoop dat we nog lang van jullie aanwezigheid mogen genieten.

Afgelopen dinsdag kwam Annie om voor de laatste keer haar gezicht te laten zien. Annie heeft besloten, met pijn in haar hart, om te stoppen met meppen omdat de afstand van haar huis naar de Rietschoot te ver voor haar werd.  Jammer want ik weet nog hoe de eerste keren voor Annie waren, ze raakte geen pepernoot maar ze is in de loop der jaren veranderd in een fanatieke en vaste speelster. Jammer!

Gepast afscheid bij de koffie.

Helaas waren er ook nog andere teleurstellende mededelingen te noteren. Tinie heeft een terugslag te verwerken gekregen waarvan we de ontwikkelingen nog niet kennen.

En dan heeft onze Jetty (D) thuis een ongelukkige val gemaakt en heeft haar schouder gebroken.  Ongetwijfeld zullen we daar nog nadere gegevens van krijgen maar voorlopig zal het vrolijke gehup van Jetty even achterwege blijven.

Voor wat mijzelf betreft, mijn rug wordt wel steeds beter en ik denk a.s. dinsdag weer te verschijnen.

Genoeg voor nu, volgende keer hopelijk met een meer positievere afsluiting.

Tot later.